Аягач

До.Цэнджав

Аягач болгон
Алиа хөөрхөн ааштай
Алаг нүд нь
Анисгандаа жавартай
Яв ягаан уруул нь янзтай
Хааны урдаас ч Хараастай
Хатанд нь бол
Халгаастай
Баатрын өмнөөс ч дарстай
Ордны аягач од түгэхийг ч мэднэ
Шаа хөшиг Шархийхийг ч сонсоно.
Арслантай алтан тамганд
Адтай хөөрхөн аягач охины
Алганы хээ л үлддэг
Дотроо могойн шүлстэй
Догшин хар дарсыг
Долоон чононод долоолгож дийлэх
Булбарай хөөрхөн аягач охин
Бусдын өмнө харц нь дальдраастай
Нүгэл хураасан нүд нь янзаганых шиг
Аравхан наймтай Аягач охин
Алтай эрээхэй шиг Орноор ниснэ
Шаазан л хагарахгүй бол
Төр хагарах нь хамаагүй
Сар дальдармаар Сайхан охин
Аяган дотроосоо л аз хишиг горьдох l
Хорвоогийн бүх аягач
Хосгүй хөөрхөн амьтад

The Wine Glasser

The wine glasser
Is in a attractive mood
With frosted eyelied
Her lips rosy and young
A good shape having she sees the king, well
And the queen a hell
She stands with wine sparking bright
Even before herou, and even enemy
The palace’s wine glasser knows
Dancing starts and listens
A noise of drawing a crape curtains
With lion carving a gold stamp
That imprinted by palm
Of the wine-glasser girl
Even the gentle and loving
Wine-glasser girl
Is able to lap up seven wolfs
To a still whisky
Mixed with snake’s saliva
But her eyes
Flee from other’s faces
By the age of eighteen
The sinful wine- glasser girl
Whose eyes look upon
A young antelope’s one And the girl flies
Through the palace
As like as the golden butterfly
If a porcelain cup would not break